Иә, әкесін ұруға дайын тұрған адамнан не үміт, не қайыр?! Осындайлар оспадарсыздығына қарамай, біреулерге ақыл айтпақ болады. Өз ақылдары өздеріне жетпегені өз алдына. Бұрынғылар айтушы еді: "Әкесін құдайындай көрген адам бақытты", – деп. Әкесін ұрып өлтіріп қойғандарды да көрсетті мына заман. Ұрып өлтіріп үлгермегендер мына малғұн сияқты бармағын тістеп, әркімге бір ұрынып жүреді. Бұған не дерсің?